WINDY CITY JUNE

Vernon Duke beschreef Parijs in april en de herfst van New York. Juni behoort wat mij betreft Chicago toe.
Bijna 35 jaar geleden werd ik overdonderd door zijn spel in de late juninacht. Dankzij het internet weet ik nu wie het was. Vers afgestudeerd beleefde ik met mijn Amerikaanse vader een welhaast mythische ervaring. Wat een propvolle dag; Sears Tower-uitzichten, Wrigley Field Cubs-Cardinals honkbal met Ozzie Smith, Grand Park’s Blues Festival, en aansluitend een diner met mega-steaks.
Het waren achteraf smakelijke voorafjes. In een jazzclub speelde Phil Woods’ Quintet met deze trompettist. Hij spoorde niet helemaal in onze ogen. Staarde naar het toneel met zijn trompet losjes voor zijn lichaam hangend. Maar wanneer het zijn beurt was … louter hemelse geluiden.

[ Mijn inzending voor weekthema Trompettist op 120w.nl ]

[ De trompettist heet Tom Harrell. Phil Woods is niet meer onder ons. Hier een opname (uit 1986) ]

Raven-Floki Vilgerdarsson

De raaf kraste en hipte uit de opengezette kooi. Strekte de vleugels, nu het eindelijk weer kon. Na een korte verkenning over de voorplecht klapwiekte de vogel en steeg op naar de kop van de draak. Het houtsnijwerk boegbeeld was de enige versiering van het verder functionele schip.
Schipper Floki keek gespannen vanaf het roer. Wat zou de vogel doen? Zijn laatste. De eerdere exemplaren vlogen beide terug richting de Shetlandeilanden. Bleef hij weer zitten? Vloog hij nu wel weg? Gardarsholmi moest hier toch ergens liggen.
‘Kom op, vlieg op! Wees als Huginn en Muninn! Je hoeft alleen maar door Midgard te vliegen.’
Gitzwarte ogen keken hem aan. Daarna vloog hij weg. Scherend boven de waterlijn. Gardarsholmi in het vizier.

[ Mijn inzending voor weekthema Boegbeeld op 120w.nl ]

Reuzenfeesten

Praalwagens, ze horen bij lokale folklore. Ook ik denk dan direct aan de Bloemencorso en carnaval. Ergens moet ik al lang vergeelde kleurenfoto’s van een bezoek aan de jaarlijkse Bollenstreek Bloemencorso hebben liggen. Waar we stonden? Geen idee meer. Vast Lisse.

Aan carnavalsoptochten had ik ook geen gebrek. Wat wil je met een van Friesland naar Noord-Brabant geëmigreerde en een daar zeer geïntegreerde schoonfamilie. Alaaf!

Maar de bijzonderste folklore vond ik zelf de Reuzenfeesten. Stadsreuzen worden tijdens deze feesten geëerd. Een oud gebruik, waarbij reuzen als echte inwoners worden behandeld. De Reuzenomgang in mijn Vlaams-Brabantse dorp was jonger. Tien jaar voor ons verblijf was het dorp nog compleet reuzenloos. Oud of nieuw? Reuze gezellig waren die feesten. Zeker en vast.

[ Mijn inzending voor weekthema Praalwagen op 120w.nl ]

Ergernisje 2.0

Frustratietje. Een kleine ergernis. Een gevoel van teleurstelling of ongenoegen, maar gelukkig van korte duur en zich manifesterend in uiterst milde vorm.
Een kleine of beperkte tegenslag. Er is altijd wel iets in het leven wat niet direct gaat zoals je het wilt. Dan moet je het toch maar willen zoals het gaat?
Tegenwoordig is het door sociale media makkelijker om frustratietjes te uiten buiten eigen kring. Facebook, Twitter, Instagram; middelen die leven van het bijvoeren en verlengen van het frustratiegevoel. Hetzij door het uitblijven van reacties (nog zieliger), de bevestiging (hartjes/likes) of de tegenreactie (mauw niet zo). Zo olifanten we de dagelijkse mugjes. Echoputten we er gezamenlijk op los. Daar erger ik me aan. Oké, soms, een beetje dan.

[ Mijn inzending voor Weekthema Frustratie op 120w.nl ]

Bibliografie

[September 2021] Verhaal St. Gommarus gepubliceerd in wedstrijdbundel Toen het licht uitging (ISBN 978-94-6266-526-2)
Schrijverspunt.nl schrijfwedstrijd 2021

[September 2019] Verhaal <em>Het hoort in een museum thuis</em> gepubliceerd in wedstrijdbundel Onder de Boom (ISBN 978-94-6266-391-6)
Schrijverspunt.nl schrijfwedstrijd 2019

[November 2016] 1e Prijs (categorie 25+) IVIO-Andries Greiner Prijs voor verhaal Krullegevaar

[September 2016] Verhaal Onze Vader gepubliceerd in wedstrijdbundel Stel je voor dat
Heelnederlandschrijft.nl schrijfwedstrijd 2016

[September 2016] Verhaal De Heerser gepubliceerd in wedstrijdbundel Het Cadeau 
(ISBN 978-94-6266-211-7)
Schrijverspunt.nl schrijfwedstrijd 2016

[Februari 2015] Verhaal Ecce Homo Collector Herba gepubliceerd in Groei&Bloei-magazine
Vara Vroege Vogels & Groei-schrijfwedstrijd.

[Januari 2015] Verhaal Mauritius Blues gepubliceerd in wedstrijd-e-bundel Hercule Poirot
Hebban.nl schrijfwedstrijd Hercule Poirot (finalist)

[September 2014] Verhaal De verloren observaties van kolonel Saint-Redi gepubliceerd in wedstrijdbundel  Honderd jaar oorlog en dan ... (ISBN 978-94-6266-042-7)
Schrijverspunt.nl schrijfwedstrijd 2014

[April 2014] Verhaal Episode 19 (Laertes) gepubliceerd in wedstrijdbundel Ja o Ja. Vijftien slotscènes voor Ulysses (ISBN 978-94-91869-05-1)
City2Cities Ulysses schrijfwedstrijd 2014 (3e plaats)

Verveelplegers

Veel mensen zullen het wel herkennen van de afgelopen twee jaar. De corona lockdowns als meest onderscheidende periodes.
Gecancelde bezigheden, ontbrekende prikkels en daar kwam: verveling.

‘Ik verveel me!’
Koud een ochtendje in de vervroegde kerstvakantie en de eerste klaagtweets over zich vervelend jong grut verschenen.

Niets mis mee toch, om je eens grondig te vervelen. Zijn we het verleerd?
Door algoritmen tot bingen en eindeloos doorklikken geoptimaliseerde wezens?
Krijgt Aldous Huxley dan toch gelijk?

Het moet toch mogelijk zijn om de mens weer tot zelfstandig denkende verveelplegers te transformeren?
Het recht om je te vervelen, in het takenpakket van kandidaat-minister van Rechtsbescherming Weerwind!
Bevorder verveelplegerij in onze Digitale Staat, kandidaat-staatsecretaris Van Huffelen!

Ik wens u allen een vervelend 2022.

[ Mijn inzending voor weekthema Veelpleger op 120w.nl ]

Bon Bini Kantorendesk!

Ineens stond het er. Bizar. Het was tegen half twaalf. Eerste van de maand, dus pensioengelden. Bovendien een nieuw kwartaal. Al het cijfergepoets van gisteren, leidde vanmorgen tot onrustige marktbewegingen. Een nieuw kwartaal, een nieuwe waarheid voor de marktpartijen. Prijzen hadden zich gelukkig weer een beetje gezet na vier drukke uren. Maar toen stond die tekst plots op zijn FX Trading-scherm. Ook bij het herlezen kreeg David de Groot weer de koude rillingen over zijn rug.

HIHIHIHI KANTORENDESK
LTNS
KOM DIRECT NAAR TRAININGSVELD ACHTER ARENA
DIRECT
MEEN HET
BIBIBIBI ROGUE

Hij trok het bericht over zijn valutavensters heen. De groene cursor knipperde ongeduldig. Ja, het stond er echt. Rogue! En Kantorendesk. What The .. Hoe lang had hij dat al niet meer gehoord? Twintig jaar. Ja, zoiets. Dat kon toch niet kloppen?
Er verscheen nog iets op zijn scherm.

KANTORENDESK!
GAST!
NU!

#

Oostvaarderspark

We lopen er al jaren een paar keer per maand, de Oostvaardersplassen. Een krappe tien jaar geleden bij ieder bekend geworden door de film ‘De Nieuwe Wildernis’. Toen geframed als een woestenij met Serengeti-proporties, maar al ruim daarvoor werd deze werkelijkheid betwist.
Bij oostenwind zagen we de kuddes grazers vaak langzaam onze kant op lopen. Maar dat is tegenwoordig echt anders. Ook lijken er minder vogels te zijn.
Waar natuur ooit spontaan ontstond, is menselijke ingrijpen prominent aanwezig.
Er is nu een heus managementplan, vol met strategische doelen. Met hoofdstukken over waterdynamiek en begrazingsdynamiek. Neem de trein en zie de dieren nu binnen grote omheiningen, omringd door graafmachines. Het lijkt langzamerhand steeds meer op een dierenpark in wording. Het Oostvaarderspark.

[ Mijn inzending voor weekthema woestenij op 120w.nl ]

De Drie Drakenbroeders (6)

Enige tijd geleden. Corona was nog gewoon een Mexicaans biertje. Zeg maar gerust een ruime tijd geleden. Toen demissionaire kabinetten slechts bestonden als tijdelijke behartigers van ‘lopende’ zaken. Toen teksten als ‘een aanzet voor een opzet voor een voorlopig regeerakkoord’ taboeteksten waren. Kortom, zeer lang geleden schreef ik over drie gebroeders, Ling, Ding en Ping, bekend als De Drie Drakenbroeders.
Te uwer herinnering. Inmiddels vlogen ze, voorzien van maskers, wapens en proviand, op reusachtige arendruggen gezeten, richting de Drakenkoning en zijn negen zonen.
U wist vast niet dat draken een extra hersenkwab bezitten. Ze kunnen er de nabije toekomst mee voelen. Benijdenswaardig voor 120-woorden-schrijvers. Een redelijk beroerde uitgangssituatie voor onze protagonisten. Toch, …
Tja, die voelde u al aankomen. Volgende keer …

[ Mijn ietwat gemene inzending voor weekthema Hersenkwab op 120w.nl ]